ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΕΡΓΟ

---

ΑΚΤΗΜΟΣΥΝΗ

ΣΩΤΗΡΙΑ
“Τα αδύνατα στους ανθρώπους είναι δυνατά στον Θεό.”
(Λουκ.ιη’27)
“Όποιοι έχουν το ανθρώπινο φρόνημα, δηλαδή, όποιοι σέρνονται κάτω και επιθυμούν τα γήινα, είναι αδύνατο να σωθούν. Κοντά στο Θεό όμως, όταν έχει δηλαδή κανείς σύμβουλο τον Θεό και την ορθή κρίση Του και πάρει σαν οδηγό τις εντολές για την ακτημοσύνη και ζητήσει τη βοήθεια Εκείνου, τότε είναι δυνατόν να σωθεί. Από εμάς εξαρτάται να θελήσουμε το αγαθό, έργο όμως του Θεού είναι η χορήγησή του.”
(Θεοφύλακτος Βουλγαρίας)

ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ –ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ – ΥΠΕΡ ΦΥΣΙΝ
Μας διδάσκει ο Μέγας διδάσκαλος της Εκκλησίας Άγιος Αθανάσιος:
“Τρία είναι αυτά που συμβαίνουν στους ανθρώπους. Το κατά φύσιν, το παρά φύσιν και το υπέρ φύσιν. Και κατά φύσιν μεν είναι ο γάμος, παρά φύσιν η πορνεία, υπέρ φύσιν η παρθενία. Και πάλι κατά φύσιν είναι ο εντίμως συναγόμενος πλούτος, παρά φύσιν η πλεονεξία, υπέρ φύσιν η ακτημοσύνη. Ομοίως κατά φύσιν είναι η ειρήνη, παρά φύσιν η εχθρότης, υπέρ φύσιν η συγχώρησις και η ευεργεσία.”

Η Αρετή έχει Αρετάς επτά: Ταπείνωσιν, Ακενοδοξίαν, Ακτημοσύνην, Νηστείαν, Αγνείαν, Υπομονήν, Μακροθυμίαν. Αι δε ταύταις εναντίαι κακίαι άλλαι επτά εισίν. Υπερηφάνεια, Κενοδοξία, Φιλαργυρία, Γαστριμαργία, Πορνεία, Ακηδεία και Οργή.
.π Δημ. Γιαννίτσιος.

Η Ακτημοσύνη και η σιωπή είναι θησαυρός κρυμμένος στο χωράφι της μοναχικής ζωής. Πήγαινε λοιπόν και πούλησε τα υπάρχοντά σου και δώσε τα στους φτωχούς ( Ματθ.19,21 ) και απόκτησε αυτό το χωράφι, και αφού ξεχώσεις τον θησαυρό, φύλαξέ τον για τον εαυτό σου να μη σου τον κλέψουν, για να πλουτήσεις με πλούτο ανεξάντλητο. Φιλοκ. Β 18.
Όσιος Θεόδωρος Εδέσσης.

Ακτήμων είναι εκείνος ο οποίος απαρνήθηκε όλα τα υπάρχοντά του, και δεν έχει τίποτε επάνω στη γή, εκτός απο το σώμα του. Και αφού έσπασε και τη σχέση προς το σώμα, εμπιστεύθηκε την φροντίδα του στο Θεό και στους ευσεβείς.
Απο εκείνους που αποκτούν αγαθά, άλλοι τα αποκτούν απαθώς, και γι’ αυτό και όταν τα στερούνται δεν λυπούνται όπως εκείνοι που δέχθηκαν με χαρά την αρπαγή των υπαρχόντων τους ( Εβρ. 10,34 ). Άλλοι τα αποκτούν εμπαθώς, γι’ αυτό και όταν πρόκειται να τα στερηθούν, γίνονται περίλυποι, όπως ο πλούσιος του Ευαγγελίου, ο οποίος έφυγε με πολλή λύπη (Ματθ.19,22). Και αν τα στερηθούν, λυπούνται μέχρι θανάτου. Άρα λοιπόν η στέρηση φανερώνει αν κάποιος είναι απαθής η απαθής η εμπαθής. Φιλοκ. Β. 73.
Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής.

….Εκείνα που είναι άξια του ζήλου και των κόπων μας, δεν μας έρχονται όταν κοιμόμαστε και είμαστε ξαπλωμένοι , αφού και τα επίγεια αγαθά δεν έρχονται χωρίς κόπο. Πρέπει λοιπόν εκείνος που θέλει να φθάσει σε πνευματική προκοπή, πρώτα να απ’ όλα να απαρνηθεί τα θελήματά του και να αποκτήσει το παντοτινό πένθος και την ακτημοσύνη. Να μην προσέχει τις αμαρτίες των άλλων, αλλά μόνον τις δικές του και να κλαίει γι’ αυτές ήμέρα και νύχτα. Φιλοκ. Β.320.
Αββάς Φιλήμων.

Όταν ο αγωνιστής άνθρωπος ντυθεί όλες τις αρετές και μάλιστα την τέλεια ακτημοσύνη, τότε η Χάρη με μιά βαθύτερη αίσθηση καταφωτίζει ολόκληρη την ύπαρξή του και τον θερμαίνει στην αγάπη του θεού. Και τότε τα δαιμονικά βέλη σβήνουν μακρύτερα απο το σώμα, γιατί η αύρα του Αγίου πνεύματος κινεί στην καρδιά τους ανέμους της ειρήνης και σβήνει τα βέλη του πυρφόρου δαίμονα ενώ αυτά είναι ακόμη στον αέρα Πλήν όμως και σ’ αυτόν που έφτασε σε μια τέτοια πνευματική κατάσταση, τον αφήνει ο Θεός στην κακία των δαιμόνων και δεν φωτίζει το νού του, για να μην είναι εντελώς δεμένο το αυτεξούσιό μας με τα δεσμά της Χάρης, με σκοπό όχι μόνο να νικηθεί η αμαρτία με αγώνα, αλλά και γιατί οφείλει να προοδεύει ο άνθρωπος στην πνευματική πείρα. Γιατί η τελειότητα που νομίζουμε ότι έχει ο αγωνιζόμενος άνθρωπος, είναι ακόμη ατελής μπροστά στον πλούτο και τη γενναιοδωρία του Θεού, που μας παιδαγωγεί με αγάπη, ακόμη και αν μπορέσει κανείς να ανεβεί όλη την κλίμακα του Ιακώβ ( Γεν. 28,12 ) με την προκοπή στους ασκητικούς κόπους. Φιλοκ. Α. 315.
Αγιος Διάδοχος Φωτικής.

Εκείνοι που προτιμούν την ακτημοσύνη, θα στεφανωθούν, γιατί μ’ αυτό που κάνουν υπερβαίνουν την φύση, όπως και εκείνοι που ζουν με παρθενία. Και καθώς ο χρυσός είναι φθαρτό και γήινο πράγμα, δεν πρέπει κανείς να τον προτιμά από την εντολή του Θεού ως δημιούργημα του Θεού όμως και χρήσιμο για τη σωματική ζωή και τη σωτηρία, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με μίσος αλλά με εγκράτεια. Φιλοκ. Γ.121.
Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός.

Δεν είναι δυνατόν να περάσει κανείς διαφορετικά τα νερά των παθών, από τα οποία θολώνει και ανακατώνεται η θάλασσα της ησυχίας και πλημμυρίζει την ψυχή, παρά με το ελαφρό πλοίο της περιεκτικής ακτημοσύνης και της εγκράτειας. Γιατί όταν, εξαιτίας της ακράτειας και της φιλοϋλίας, οι χείμαροι των παθών κατακλύσουν με τα νερά τους τη γη της καρδιάς και φέρουν σ’ αυτήν κάθε βρωμιά και λάσπη λογισμών, τότε προξενούν σύγχυση στο νού, θόλωμα στη διάνοια και βάρος στο σώμα. Και κάνουν την ψυχή και την καρδιά αδιάφορη και σκοτεινή και ναρκωμένη και τη βγάζουν έξω από τη φυσική της έξη και αίσθηση. Φιλοκ. Δ 196.
Αγιος Γρηγόριος ο Σιναϊτης.

Για επικοινωνία μαζί μας :
Τηλέφωνο : +30-210-9712456
Φαξ : +30-210-9712456
Ταχυδρομική διεύθυνση : πλατεία Αγ. Δημητρίου, 173 43 – Αγ. Δημήτριος
Ηλεκτρονική διεύθυνση : inad.dad@dad.com