ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΕΡΓΟ

---

Θ Ε Μ Α: “ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, ΚΑΙΝΗ & ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ”.

Λέγοντας Αγία Γραφή, εννοούμε εκείνα τα βιβλία που γράφτηκαν από τους αγίους Προφήτες και Αποστόλους με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, γι’ αυτό και λέγονται “Θεόπνευστα”. Διαιρούνται σε βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, 49 τον αριθμό και σε βιβλία της Καινής Διαθήκης, 27 τον αριθμό. Και η Παλαιά Διαθήκη και η Καινή μιλούν για τον Χριστό. Στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ακούγεται μια φωνή: “Έρχεται ο Σωτήρας του κόσμου. Άνθρωποι ετοιμαστείτε να τον υποδεχθείτε”. Στα βιβλία δε της Καινής Διαθήκης ακούγεται η φωνή: “Ο Χριστός ήρθε. Ήρθε ο Λυτρωτής του κόσμου”. Και στο τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, την Αποκάλυψη, ακούγεται η φωνή: “ Θα έρθει και πάλι ο Χριστός, για να κρίνει τον κόσμο”. Επομένως, η μεν Παλαιά προφητεύει για την έλευση του Μεσσία και προετοιμάζει τον κόσμο για την υποδοχή του, η δε Καινή Διαθήκη, μας μιλάει για την εκπλήρωση των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης για τον Χριστό. Την στενή σχέση των δύο Διαθηκών, την σύνδεσή τους στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού εκφράζουν τα ωραία λόγια του ιερού Χρυσοστόμου: “Παρέλαβε την Καινήν η Παλαιά και ηρμήνευσε την Παλαιάν η Καινή. Και πολλάκις είπον, ότι δύο Διαθήκαι και δύο παιδίσκαι και δύο αδελφαί τον ένα Δεσπότην δορυφορούσι. Κύριος παρά προφήταις καταγγέλλεται, Χριστός εν Καινή κηρύσσεται. Ου καινά τα καινά, προέλαβε γαρ τα παλαιά. Ουκ εσβέσθη τα παλαιά, ηρμηνεύθη γαρ εν τη Καινή”. Και ο ιερός Αυγουστίνος είπε: “Η Καινή Διαθήκη κρύβεται στην Παλιά και η Παλαιά Διαθήκη ανοίγεται στην Καινή”.
Οι όροι “Παλαιά” και “Καινή” Διαθήκη, βρίσκονται σ’ αυτήν την Αγία Γραφή. Ο προφήτης Ιερεμίας προφητεύει για “Καινή Διαθήκη” η οποία πρόκειται να συναφθεί με τον Θεό, (Ιερ. γη΄ 31) και ως “Καινή” προϋποθέτει υπάρχουσα “Παλαιά” Διαθήκη. Και ο Κύριός μας μίλησε για “Καινή Διαθήκη”, η οποία θα συναφθεί με το Αίμα Του, (Ματθ. κστ΄ 28). Με βάση τα λόγια αυτά του Κυρίου, ο Απόστολος Παύλος μιλάει στο Β΄ Κορ. γ΄ 6 για “Καινή Διαθήκη” και στο στίχο 14 για “Παλαιά Διαθήκη”.

Περί Παλαιάς Διαθήκης.
Η Παλαιά Διαθήκη πρέπει να ερμηνεύεται με βάση το πρόσωπο του Χριστού μας, δηλαδή χριστολογικά. Έτσι την ερμήνευσαν οι άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησία μας. Πραγματικά η Παλιά Διαθήκη, χωρίς την χριστολογική της ερμηνεία έχει “κάλυμμα”, είναι ακατανόητη. Όλη την Παλαιά Διαθήκη την βλέπουμε σαν μία προφητεία περί του Χριστού, προφητεία είτε με λόγια, είτε με τύπους. Προλαμβάνουν οι τύποι για να μας γίνει πιστευτή η αλήθεια. Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα: Για να μη “ξαφνιαστούμε από το φοβερό γεγονός της Καινής Διαθήκης, το μέγα γεγονός της θυσίας του Υιού του Θεού και μας γίνει λοιπόν δυσπαράδεκτο, προλαμβάνουν οι τύποι του στην Παλαιά Διαθήκη, που μας προετοιμάζουν να το δεχτούμε εύκολα. Ένας τέτοιος τύπος είναι η θυσία του Ισαάκ από τον πατέρα του Αβραάμ.
Το θέμα της Παλαιάς Διαθήκης όπως και της Καινής Διαθήκης, είναι ο Χριστός, με την διαφορά ότι ενώ στην Καινή Διαθήκη ο Υιός του Θεού είναι σαρκωμένος, στην Παλαιά Διαθήκη είναι άσαρκος.
Πρέπει να μελετούμε την Παλαιά Διαθήκη. Η θεία αποκάλυψη που περιέχεται στην Αγία Γραφή δόθηκε προοδευτικά. Για να σπουδάσουμε λοιπόν, την αποκάλυψη αυτή, θα πρέπει να αρχίσουμε από τα πρώτα μαθήματά της, που περιέχονται στην Παλαιά Διαθήκη και έπειτα να προχωρήσουμε στα υψηλά μαθήματά της που περιέχονται στην Καινή Διαθήκη. Διαφορετικά θα μας είναι ακατανόητη η υψηλή διδασκαλία της Καινής και δεν θα μπορέσουμε να συλλάβουμε το σχέδιο που έκανε για την σωτηρία μας και που αρχίζει από την Παλαιά Διαθήκη. Η Παλαιά Διαθήκη είναι η βάση της Καινής. Η Εκκλησία μας στηρίζεται στην διδασκαλία των Προφητών και Αποστόλων , στην Παλαιά δηλαδή και στην Καινή Διαθήκη.
Η Καινή Διαθήκη δεν κατήργησε την Παλαιά, άλλά την συμπλήρωσε. Ο Κύριός μας είπε: “Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. Ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι”. (Ματθ. ε΄ 17) Πρέπει να ξέρουμε ότι στην Παλαιά Διαθήκη περιέχονται γενικά τρία πράγματα, τα οποία η Καινή Διαθήκη αντιμετωπίζει με τρεις διαφορετικούς τρόπους: α) Το τελετουργικό μέρος (Λευιτικό). Το μέρος αυτό καταργήθηκε τελείως και δεν έχει καμία ισχύ. β) Ό,τι αφορά την πίστη και την ηθική. Το μέρος αυτό της Παλαιάς Διαθήκης όχι μόνο δεν καταργείται στην Καινή, αλλά επεκτείνεται και τελειοποιείται. Στην Καινή Διαθήκη έχουμε την τελεία αποκάλυψη, που κήρυξε ο σαρκωθείς Υιός του Θεού και ο ηθικός τρόπος ζωής τελειοποιείται και αυτός, γιατί η πολυγαμία γίνεται μονογαμία και ισόβια παρθενία και η αντιδικία γίνεται απόλυτη αγάπη. Και γ) η προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης πραγματοποιείται στην Καινή και παραμένει. Δεν είναι άχρηστη λοιπόν η Παλαιά Διαθήκη, επειδή ήρθε η Καινή.
Είναι αλήθεια ότι η Παλαιά Διαθήκη λέει πολλά που φαίνονται σκανδαλώδη. Πρέπει όμως να λάβουμε υπ’ όψη μας ότι αυτή παραλαμβάνει τον άνθρωπο στην πεσμένη του, την ασθενική του κατάσταση και του μιλάει την γλώσσα του, για να τον ανορθώσει σταδιακά. Και αυτά τα οδυνηρά αποτελέσματα της πτώσης, αυτή την υπερβολικά αμαρτωλή κατάσταση του ανθρώπου μας παρουσιάζει η Παλαιά Διαθήκη, γι’ αυτό και φαίνονται ως σκανδαλώδεις οι περικοπές της. Σκάνδαλο πάλι, προκαλεί το πλήθος των νόμων, των εντολών και διατάξεων στην Παλαιά Διαθήκη. Έχει και η πληθύς αυτή των νόμων τον σκοπό τους: Η Παλαιά Διαθήκη, σκοπό έχει να πείσει τους ανθρώπους ότι είναι αμαρτωλοί. Να κάνει στενό το πέρασμα για την σωτηρία, ώστε οι άνθρωποι μη δυνάμενοι να σωθούν από το νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, να ζητήσουν από αλλού την σωτηρία. Στο νόμο του Μωϋσή, ήταν γραμμένο, ότι όποιος εφάρμοζε όλες ανεξαιρέτως τις διατάξεις του θα σωζόταν: “Ο ποιήσας αυτά άνθρωπος ζήσεται εν αυτοίς”. (Λευιτ. ιη΄ 5) Αλλά δεν ήταν δυνατόν να εφαρμόσει κανείς όλες τις διατάξεις του νόμου, τις τόσο πολλές. Επομένως δεν μπορούσαν να δικαιωθούν οι άνθρωποι από το νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, γιατί σε κάποια εντολή του θα γίνονταν οπωσδήποτε παραβάτες. Από κάπου αλλού λοιπόν, έπρεπε να ζητήσουν την σωτηρία τους: Από τον αναμενόμενο Μεσσία, τον Ιησού Χριστό, που η ίδια η Παλαιά Διαθήκη προφήτευε.
Η κορυφή και το τέλος της Παλαιάς Διαθήκης, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, είναι η Παναγία μας. Σ’ αυτήν αναφέρονται όλες οι προεικονίσεις και προτυπώσεις και προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι η αποκορύφωση και ο καρπός όλης της παλαιοδιαθηκικής “παιδαγωγικής” προετοιμασίας της ανθρωπότητας για την υποδοχή του σαρκωθέντος Θεού Σωτήρος, και δια τούτο είναι αδύνατο να γίνει ο χωρισμός της από το ανθρώπινο γένος του Αδάμ.

Περί της Καινής Διαθήκης.
Η Παλαιά Διαθήκη προφητεύει την έλευση του Μεσσία, αναζητάει τον Μεσσία. Ο Ιώβ λέει : “Είθε να ήξερα πού να Τον βρώ”. (Ιώβ κγ΄ 3) Στην αναζήτηση αυτή απαντάει η Καινή Διαθήκη: “Ευρήκαμεν”. (Ιωάν. α΄ 46) Η Καινή Διαθήκη, όπως είπαμε, αποτελείται από 27 βιβλία. Τα βιβλία αυτά είναι μαρτυρικές καταθέσεις των Αποστόλων και άλλων μαθητών περί της ζωής και της διδασκαλίας του Χριστού και της διαθήκης Του, που συνήφθη με το Αίμα Του, για την σωτηρία όλου του κόσμου. Δεν αποτελούν τα βιβλία αυτά συστηματική έκθεση της διδασκαλίας του Χριστού και της Εκκλησίας Του, αλλά είναι κείμενα τα οποία γράφτηκαν κατά διαφόρους καιρούς για ένα ορισμένο σκοπό. Είναι δηλαδή, περιστασιακά κείμενα. Δύο λόγοι κυρίως ανάγκασαν τους ιερείς συγγραφείς να γράψουν τα βιβλία αυτά. Ο ένας είναι ο κίνδυνος για διαστρέβλωση της διδαχής των Αποστόλων, που ήδη άρχισε να γίνεται και ο άλλος λόγος είναι η ανάγκη για επικοινωνία από μακριά με τις διάφορες εκκλησιαστικές κοινότητες. Και χρησιμοποιούνταν από παλαιά τα ιερά αυτά βιβλία σε ορισμένους σκοπούς της Εκκλησίας. Τα τρία πρώτα Ευαγγέλια, για παράδειγμα, τα καλούμενα “Συνοπτικά”, μαζί με κείμενα από την Παλαιά Διαθήκη, χρησίμευαν για την διδασκαλία των κατηχουμένων πριν από το βάπτισμά τους, και το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο χρησίμευε για υψηλότερη διδασκαλία των ήδη βαπτισθέντων, για περισσότερη κατάρτιση των πιστών. Γι’ αυτό και σήμερα ακόμη στην Εκκλησία μας μετά το Πάσχα, κατά το οποίο γινόταν η βάπτιση των κατηχουμένων, τα ευαγγελικά αναγνώσματα είναι από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο και κατά το πλείστον είναι σχετικά με νερό (βάπτισμα). Και οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου γράφτηκαν για να επιλύσουν σοβαρά θέματα που απασχολούσαν διάφορες εκκλησιαστικές κοινότητες Οι Απόστολοι λοιπόν, δεν είχαν πρόθεση να παρουσιάσουν συστηματικά την διδασκαλία την οποίαν παρέλαβαν από τον Θεό, γι’ αυτό και η Αποκάλυψη δεν ταυτίζεται απολύτως με την Αγία Γραφή. Υπάρχουν θέματα τα οποία , λόγω του ότι δεν αντιμετωπίστηκαν ως προβλήματα, δεν γράφονται μέσα στην Καινή Διαθήκη.
Για να ερμηνεύσουμε σωστά, θεολογικά και χριστολογικά την Αγία Γραφή, χρειάζεται ο φωτισμός του Θεού που τον αποκτάμε με την προσευχή και την καθαρότητα του βίου. Αφού η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστο κείμενο, ερμηνεύεται σωστά, θεολογικά, μόνον από εκείνον που έχει Άγιο Πνεύμα. Πρέπει λοιπόν να προσευχόμαστε να μας στείλει ο Χριστός το Άγιο Πνεύμα για να ερμηνεύσουμε σωστά το λόγο Του. Πόσο ωραίο είναι εκείνο που γράφει το Γεροντικό, ότι πήγαν κάποιοι αδελφοί στον αββά Αντώνιο να τον ρωτήσουν πώς ερμηνεύεται ένα χωρίο του Λευιτικού. Και ο άγιος Αντώνιος έκανε προσευχή στο Θεό να στείλει τον Μωϋσή, που έγραψε το Λευιτικό, να τους ερμηνεύσει το δύσκολο χωρίο!
Τον σωστό τρόπο ανάγνωσης της Αγίας Γραφής τον συνιστά η λατρεία μας. Για να παρουσιαστεί το ιερό Ευαγγέλιο στους πιστούς, (παλαιότερα και η Παλαιά Διαθήκη, όπως φαίνεται από τη λειτουργία του αγίου Ιακώβου), γίνεται ολόκληρη λιτανεία. Και όταν φθάσει ο ιερέας στο κέντρο του ναού, υψώνει την ιερά Βίβλο, την “Σοφία” του Θεού και ο λαός την υποδέχεται με προσκυνήματα λέγοντας, “Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν...” Και δεν γίνεται ανάγνωση των ιερών κειμένων, αν δεν γίνει η δέουσα προετοιμασία των πιστών με το επανειλημμένως “Πρόσχωμεν”. Διαβάζεται μάλιστα και ειδική ευχή από τον ιερέα, για την ορθή κατανόηση των ιερών αναγνωσμάτων: “Έλαμψον εν ταις καρδίαις ημών, φιλάνθρωπε Κύριε, το της Σης θεογνωσίας ακήρατον φως και τους της διανοίας ημών οφθαλμούς διάνοιξον εις την των Ευαγγελικών Σου κηρυγμάτων κατανόησιν...”.
Τέλος, σχετικά με την Αγία Γραφή, έχουμε να παραθέσουμε μια ωραία, όσο και περίεργη, ιδέα του ιερού Χρυσοστόμου, του καλύτερου ερμηνευτή της Αγίας Γραφής: Αρχίζοντας ο ιερός ερμηνευτής την ερμηνεία στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, λέει, ότι έπρεπε να είχαμε τόσο καθαρό βίο, ώστε να μην είχαμε ανάγκη από την Αγία Γραφή, αλλά να μιλούσε κατ’ ευθείαν στην καρδιά μας το Άγιο Πνεύμα. Έτσι επικοινωνούσε ο Θεός με την πρώτη γενεά των ανθρώπων, με τους πρωτοπλάστους πριν από την πτώση τους, με το Νως έπειτα, με τον Αβραάμ, με των Ιώβ, με τον Μωϋσή. Δεν επικοινωνούσε με γράμματα, αλλά εύρισκε καθαρή την ψυχή τους, τους μιλούσε προσωπικά ο Ίδιος. Όταν αργότερα εξώκειλε η γενεά των ανθρώπων, ο Θεός συνήψε μ’ αυτούς συμβόλαιο, για να θυμούνται την σχέση τους μαζί Του. Αυτό δεν είναι προς “κατηγορία” της Αγίας Γραφής, αλλά, όπως λέει στο τέλος της περικοπής του ο ιερός Χρυσόστομος, υποδηλώνει πόσο μεγάλο είναι το “έγκλημά μας” και πόσο μεγαλύτερη κόλαση επισύρουμε εναντίον μας, όταν περιφρονούμε και αυτό τον τρόπο του Θεού που μεταχειρίστηκε για την σωτηρία μας, την παράδοση δηλαδή του θελήματός Του γραπτώς, (Αγία Γραφή). Σύμφωνα μ’ αυτήν την πατερική ιδέα ερμηνεύεται το παρατηρούμενο φαινόμενο απλοϊκών ευσεβών πιστών, που ενώ δεν έχουν διαβάσει την Αγία Γραφή και έχουν τέλεια άγνοια του περιεχομένου της, όμως, επειδή έχουν καθαρή καρδιά, έχουν την Χάρη του Θεού και εκφράζουν με τα λόγια τους και με την ζωή τους την Αγία Γραφή καλύτερα από κάθε επιστήμονα.


Τα 49 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.

1 Γένεσις 2 Έξοδος 3.Λευιτικό 4.Αριθμοί 5.Δευτερονόμιο 6.Ιησούς Ναυή 7.Κριταί 8.Ρουθ 9.Βασιλειών Α΄ 10.Βασιλειών Β΄ 11.Βασιλειών Γ΄ 12.Βασιλειών Δ΄ 13.Παραλειπομένων Α΄ 14.Παραλειπομένων Β΄ 15.Εσδρας Α΄ 16.Εσδρας Β΄ 17.Νεεμίας 18.Τωβίτ 19.Ιουδίθ 20.Εσθήρ 21.Μακκαβαίων Α΄ 22.Μακκαβαίων Β΄ 23.Μακκαβαίων Γ΄ 24.Ψαλμοί 25.Ιωβ 26.Παροιμίαι Σολομώντος 27.Εκκλησιαστής 28.Ασμα 29.Σοφία Σολομώντος 30.Σοφία Σειράχ 31.Ωσηέ 32.Αμώς 33.Μιχαίας 34.Ιωήλ 35.Οβδιού 36.Ιωνάς 37.Ναούμ 38.Αββακούμ 39.Σοφονίας 40.Αγγαιος 41.Ζαχαρίας 42.Μαλαχίας 43.Ησαϊας 44.Ιερεμίας 45.Βαρούχ 46.Θρήνοι Ιερεμίου 47.Επιστολή Ιερεμίου 48.Ιεζεκιήλ 49.Δανιήλ


Τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης.

1.Κατά Ματθαίον 2.Κατά Μάρκον 3.Κατά Λουκά 4.Κατά Ιωάννη 5.Πράξεις των Αποστόλων 6.Προς Ρωμαίους 7.Προς Κορινθίους Α΄ 8.Προς Κορινθίους Β΄ 9.Προς Γαλάτας 10.Προς Εφεσίους 11.Προς Φιλιππησίους 12.Προς Κολασσαείς 13.Προς Θεσσαλονικείς Α΄ 14.Προς Θεσσαλονικείς Β΄ 15.Προς Τιμόθεον Α΄ 16.ΠροςΤιμόθεον Β΄ 17.Προς Τίτον 18.Προς Φιλήμονα 19.Προς Εβραίους 20. Επιστολή Ιακώβου 21. Επιστολή Πέτρου Α΄ 22.Επιστολή Πέτρου Β΄ 23.Επιστολή Ιωάννου Α΄ 24.Επιστολή Ιωάννου Β΄ 25.Επιστολή Ιωάννου Γ΄ 26.Επιστολή Ιούδα 27.Αποκάλυψις Ιωάννου

Για επικοινωνία μαζί μας :
Τηλέφωνο : +30-210-9712456
Φαξ : +30-210-9712456
Ταχυδρομική διεύθυνση : πλατεία Αγ. Δημητρίου, 173 43 – Αγ. Δημήτριος
Ηλεκτρονική διεύθυνση : inad.dad@dad.com