ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΕΡΓΟ

---

Θ Ε Μ Α: «ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ».

Όπου κι’ αν στρέψει κανείς το βλέμμα του μέσα στην φύση, θ' αντικρίσει τη δημιουργική πνοή του Θεού. Ο έναστρος ουρανός, η απέραντη θάλασσα, το ζωικό και φυτικό βασίλειο, ο λογικός άνθρωπος, αποκαλύπτουν το σοφό σχέδιό Του και την ανεξάντλητη αγάπη Του. «Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα». Η λογική με μύρια επιχειρήματα και παραδείγματα αποδεικνύει την ύπαρξή Του. Το επόμενο βήμα όμως που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος, είναι να γνωρίσει το Θεό, να συνάψει μία σχέση αγάπης και ζωής μαζί Του. Διότι το θεϊκό έργο δεν τελείωσε με την δημιουργική πράξη. Συνεχίζεται ανά πάσα στιγμή, αφού ο Θεός συντηρεί, διευθύνει και ζωογονεί τη κτίση. Άλλωστε η διαφορά του ανθρώπου με τα υπόλοιπα κτίσματα είναι ότι δημιουργήθηκε κατά έναν ιδιαίτερο τρόπο, «κατ’ εικόνα» Θεού, ο δε σκοπός της ζωής του είναι να ομοιάσει στον δημιουργό Του.
Η έμφυτη επιθυμία του ανθρώπου να γνωρίσει τον αληθινό Θεό, πέρασε από πολλές φάσεις. Είναι αλήθεια πως στην αρχή της δημιουργίας ο άνθρωπος, καθαρός όπως ήταν από αμαρτίες, καταλάβαινε και αισθανόταν το Θεό. Αλλά όταν ο πρωτόπλαστος άνθρωπος αμάρτησε, τότε ο νους του σκοτίστηκε, ο καθρέπτης της καρδιάς του θάμπωσε και δεν φαινόταν πια καθαρά ο Θεός. Και όσο περνούσαν οι αιώνες και οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας αμάρταναν περισσότερο, τόσο και σκοτιζόταν η έννοια του Θεού. Οι άνθρωποι έπεσαν στην πλάνη, στην ειδωλολατρία. Ενώ στην αρχή ο άνθρωπος λάτρευε ένα και μόνο Θεό, ύστερα άρχισε να πιστεύει και να λατρεύει πολλούς Θεούς. Οι άνθρωποι ό,τι έβλεπαν γύρω τους και φάνταζε το έκαναν Θεό και το λάτρευαν. Θεός λοιπόν ο ήλιος, θεός τα άστρα, θεός η θάλασσα, οι ποταμοί, τα δένδρα, τα ζώα, τα άψυχα αντικείμενα. Και αυτά τα πάθη τους ακόμα τα θεοποίησαν οι άνθρωποι, κάνοντας θεούς προστάτες των παθών τους. Τέτοιοι ήταν οι θεοί των αρχαίων προγόνων μας. Ο Ερμής π.χ. ήταν ο θεός που προστάτευε τους κλέφτες, ο Άρης προστάτευε τις εκδικήσεις, τις έριδες και τους πολέμους και ο Ζευς, που εθεωρείτο ο ανώτερος θεός απ’ όλους, ήταν προστάτης των ανήθικων και σαρκικών πράξεων.
Η ειδωλολατρία παντού είχε εξαπλωθεί. Μόνο σ’ ένα κομμάτι γης, στην Ιουδαία, διετηρείτο η έννοια του αληθινού Θεού. Αλλά ήταν τόση η πίεση της ειδωλολατρίας, ώστε και ο ιουδαϊκός λαός ξέκλινε μερικές φορές κι’ έπεφτε στην ειδωλολατρία και οι προφήτες με πύρινα κηρύγματα προσπαθούσαν να επαναφέρουν το λαό στη λατρεία του αληθινού Θεού.
Δεν ήξεραν οι άνθρωποι τον αληθινό Θεό. Υπήρχε όμως ζωηρή επιθυμία να τον γνωρίσουν. Αυτή την επιθυμία βλέπουμε στο πρόσωπο μιας γυναίκας της ιουδαϊκής κοινωνίας, της Σαμαρείτιδος.
Αν ανοίξουμε το κατά Ιωάννην ευαγγέλιο, στο δ΄ κεφάλαιο, θα δούμε την Σαμαρείτισσα που πήγε στο πηγάδι να πάρει νερό. Εκεί συνάντησε έναν άγνωστο. Ήταν ο Χριστός. Ο Χριστός άνοιξε μαζί της διάλογο. Κι’ όσο ο διάλογος προχωρούσε, τόσο και η γυναίκα που διψούσε να μάθει την αλήθεια, καταλάβαινε πως αυτός που μιλούσε μαζί της δεν ήταν ένας κοινός άνθρωπος, αλλά ήταν προφήτης και κάτι πάρα πάνω. Και γι’ αυτό ζήτησε απ’ Αυτόν να της λύση μία απορία, που δεν ήταν μονάχα δική της αλλά και πολλών άλλων.
Κύριε, του είπε, εδώ υπάρχει μια διαφορά ως προς την πίστη μας στο Θεό. Εμείς οι Σαμαρείτες λέμε πως πρέπει να λατρεύουμε το Θεό στο βουνό Γαριζίν, ενώ οι Ιουδαίοι λένε πως πρέπει ο Θεός να λατρεύεται στο ναό του Σολομώντος. Εσύ τι λες;
Κι’ ο Κύριος απάντησε:
Ήρθε η ώρα που οι άνθρωποι δεν θα λατρεύουν το Θεό ούτε στο Γαριζίν ούτε στο ναό του του Σολομώντος, αλλά μια άλλη λατρεία θα αρχίσει πάνω στη γη. Θα είναι λατρεία «εν πνεύματι και αληθεία». Λατρεία που θα αρμόζει στον αληθινό Θεός, γιατί «πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν».
Με τα λόγια αυτά ο Χριστός διέλυσε την ειδωλολατρία και γκρέμισε όλους τους βωμούς και ειδωλολατρικούς ναούς που είχαν κτίσει οι αρχαίοι για να λατρεύουν τους θεούς. Ο Θεός, σύμφωνα με τα λόγια αυτά του Χριστού, δεν είναι όπως τον φαντάζονταν οι αρχαίοι. Δεν είναι ύλη που παίρνει διάφορα σχήματα. Είναι άυλος, είναι πνεύμα, και ως πνεύμα είναι πανταχού παρών. Και εφ’ όσον ο Θεός είναι πνεύμα, πρέπει να λατρεύεται δια μέσου του πνεύματος. Και η ψυχή του ανθρώπου, που είναι και αυτή άυλη, αλλά κατοικεί τώρα στο σώμα, με τα έξοχα δώρα πού έχει, το νου δηλ., τη σκέψη, το λόγο, μπορεί να πετάξει και να φτάσει με αστραπιαία ταχύτητα στα ύψη του ουρανού και να πλησιάσει το Θεό, να προσευχηθεί και να ενωθεί μαζί Του.
Αυτός είναι ο νέος τρόπος λατρείας. Πριν να πει τα λόγια αυτά ο Χριστός, οι άνθρωποι νόμιζαν πως λατρεύουν αληθινά το Θεό αν πάρουν βόδια και πρόβατα και τα σφάξουν μπροστά στο βωμό. Όμως η καρδιά τους έμενε έξω από την λατρεία αυτή, ψυχρή και αδιάφορη, γεμάτη από πάθη και αμαρτήματα.
Δεν θέλω, λέει ο Χριστός, τέτοιες θυσίες. Θέλω την καρδιά σας. Θέλω όλο τον εσωτερικό σας κόσμο να προσφέρετε. Αντί να σφάξετε πρόβατα και βόδια, πρέπει να σφάξετε μπροστά στο βωμό της αγάπης του αληθινού Θεού τα πάθη σας, και καθαροί από αυτά να τον λατρεύσετε. Αυτόν τον τρόπο λατρείας ζητούσε και ο προφήτης Δαυίδ 800 χρόνια π.χ.: «Ω Θεέ, λέει ο προφήτης, γκρέμισε μέσα μου ό,τι είναι παλαιό και φθαρμένο και δος μου μια καινούργια καρδιά που να μπορεί να σε λατρεύει - καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου».
Μια καρδιά που καθάρισε ο Χριστός με το τίμιο Αίμα Του, μια καρδιά που σκέπτεται και θέλει και ποθεί το Θεό, μια τέτοια καρδιά είναι η πιο λαμπρή εκκλησία μέσα στον κόσμο, εκκλησία που δεν είναι κτισμένη με πέτρες. Μέσα στην καρδιά αυτή κατοικεί η Αγία Τριάδα. Μέσα στην καρδιά αυτή κάθε στιγμή ο άνθρωπος μπορεί να προσφέρει λατρεία. Αυτή δε η λατρεία λέγεται εσωτερική λατρεία και μοιάζει μ’ ένα ηφαίστειο. Όπως από το ηφαίστειο βγαίνει η καυτή λάβα πού υπάρχει μέσα του, έτσι και η εσωτερική λατρεία εκδηλώνεται με εξωτερικό τρόπο.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός, θέλει να τον αγαπάμε όπως μας αγαπάει και Εκείνος. Θέλει να γίνει η καρδιά μας αχειροποίητος ναός. Αλλά η αγάπη μας αυτή προς το Χριστό δεν μπορεί να παραμένει πάντοτε μυστική. Τα βαθιά και ειλικρινή αισθήματα δεν κρύβονται. Όχι μόνο η ψυχή αλλά και το σώμα θα λάβει μέρος στη λατρεία αυτή του Θεού. Και τα μάτια θα δακρύσουν την ώρα της προσευχής και της ιεράς εξομολογήσεως, και η γλώσσα θα κινηθεί και θα λαλήσει για τα μεγαλεία του Χριστού, και τα πόδια θα τρέξουν να συναντήσουν το Χριστό που είναι στην Εκκλησία, και το χέρι θα κάνει το σημείο του σταυρού και θα ανάψει το κερί, και με λουλούδια και αρώματα θα ραντίσει την άχραντη εικόνα Του. Επομένως, η αληθινή λατρεία στο πρόσωπο του Χριστού μας, έχει τη ρίζα της στην καρδιά του ανθρώπου, σαν κλαδιά και άνθη έχει τις εξωτερικές εκδηλώσεις και καρπούς τα καλά έργα.
Η γνωριμία με το Θεό είναι το πιο σπουδαίο γεγονός της ζωής του ανθρώπου η δε λατρεία του προσώπου Του για τον ορθόδοξο χριστιανό, είναι τρόπος ζωής. Ο,τι είναι ο ήλιος για την ημέρα, το οξυγόνο για τους πνεύμονες, το νερό για τα ψάρια, η καρδιά για τον οργανισμό, είναι και ο Τριαδικός Θεός για τον άνθρωπο. Και η λατρεία προς Αυτόν, είναι η ανταπόκρισή μας στην ακένωτη αγάπη Του.

.

Για επικοινωνία μαζί μας :
Τηλέφωνο : +30-210-9712456
Φαξ : +30-210-9712456
Ταχυδρομική διεύθυνση : πλατεία Αγ. Δημητρίου, 173 43 – Αγ. Δημήτριος
Ηλεκτρονική διεύθυνση : inad.dad@dad.com