ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

---

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2002


Στις σύγχρονες συνθήκες του παγκόσμιου τεχνολογικού πολιτισμού, εμφανίζεται μια φοβερή κρίση σχετικά με την αυθεντικότητα του ανθρώπου, μια κρίση ταυτότητας. Με τρόμο διαπιστώνουμε ότι στους δρόμους, στην εργασία, στην οικογένεια, αυξάνονται τα «προσωπεία» και εξαφανίζονται τα «πρόσωπα». Οι άνθρωποι έχουν συνήθως «ρόλους» άψυχους. Μοιάζουν με εξαρτήματα μηχανών, δεν είναι «πρόσωπα». Συχνότατα, έχει κανείς την αίσθηση ότι βρίσκεται σε έναν ιδιότυπο χορό μεταμφιεσμένων, όπου οι συμμετέχοντες καλύπτουν την ταυτότητά τους, με την πρωτοτυπία ότι κάθε φορά που αποσύρεται μια μάσκα, αποκαλύπτεται νέο προσωπείο. Σε μια τέτοιου είδους κρίση αυθεντικότητας του ανθρώπου η συμβίωση δεν είναι δυνατόν να καταστεί «κοινωνία».
Σύμφωνα με την χριστιανική αντίληψη, ενώ ο άνθρωπος ήταν «κατ΄ εικόνα» κατάντησε «ειδεχθές προσωπείο» όταν αρνήθηκε να δεχθεί την κοινωνία αγάπης με το Θεό και καταχράστηκε την φύση του.
Σε όλη αυτή την κατάσταση οι άνθρωποι δεν είναι θεατές αλλά μέτοχοι. Κάθε άνθρωπο τον βαρύνει προσωπική ευθύνη για την πορεία του κόσμου, έστω κι αν αυτή έχει ήδη λάβει σαφή φορά και κατεύθυνση. Η ευθύνη είναι ανάλογη με τις δυνατότητές του, αλλά δεν εξαιρείται κανείς. Πρόκειται για ένα είδος δημοκρατίας της ευθύνης, μιας «διεθνούς» της ευθύνης. Αυτό δεν πρέπει να νοηθεί απλώς και μόνο δεοντολογικά, ηθικολογικά. Δεν πρόκειται τόσο για προστακτική ηθική, αλλά για ένα γίγνεσθαι, στο οποίο υπαρκτικά μετέχουμε όλοι μας. Τα γεγονότα που μας αφορούν και είναι εν εξελίξει, έθεσαν ήδη σε κίνηση μια διαδικασία, στην οποία οργανικά μετέχει κάθε ευαισθητοποιημένος άνθρωπος. Διότι κάθε κύτταρο του σώματος όχι μόνο απολαμβάνει τη ζωή του οργανισμού, αλλά συμβάλλει σ’ αυτήν. Ο πόθος για μια κοινωνία αγάπης δεν αποτελεί φυγή σε κάποιο όραμα που αποτελείται από ωραίες προσδοκίες. Εκφράζεται στις συνθήκες του παρόντος, ως συγκεκριμένη διακονία: ως καθημερινή συνεχής προσφορά προς όλους τους ανθρώπους, τους εγγύς και τους μακράν, ανεξάρτητα από την θρησκευτική πίστη, το ηθικό ποιόν, την πνευματική ή πολιτιστική κατάστασή τους.
Η κεντρική οπτική γωνία από την οποία οφείλουμε να βλέπουμε την ευθύνη μας για την παγκόσμια κοινότητα, η κεντρική πηγή εμπνεύσεως και ενεργείας παραμένει η αγάπη, με το βάθος και το πλάτος που προσέδωσε σ’ αυτήν η χριστιανική παράδοση. Παράλληλα, με το λογικό και την ελευθερία, η αγάπη αυτή συνιστά βασικό στοιχείο της «θείας εικόνος» στον άνθρωπο. Με αυτήν ο άνθρωπος υπερβαίνει τα όρια του εαυτού του και πραγματοποιεί την ολοκληρωτική επάνοδό του στην όντως ζωή. Με δεδομένο ότι η αγάπη και η ευθύνη είναι οι κινητήριες δυνάμεις κάθε ανθρώπου για την προσφορά του εαυτού του στον συνάνθρωπό του, η αιμοδοσία, ως πράξη θυσίας και ανιδιοτελούς αγάπης, είναι η διεθνής γλώσσα της ανθρωπιάς, της προσφοράς, της συμμετοχής στον πόνο και την περιπέτεια της υγείας του πλησίον μας. Το να προσφέρει κανείς το αίμα του για κάποιον άνθρωπο, τον οποίον δεν γνωρίζει, ούτε θα τον μάθει ίσως ποτέ, αποκλείει το ενδεχόμενο της ιδιοτέλειας, του εγωκεντρισμού, της προβολής, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας, του χρηματισμού και της ανταπόδοσης. Ο βασικός αυτός ιστός του οργανισμού, δεν έχει εθνικότητα, πολιτιστικό επίπεδο, οικονομική κατάσταση, θρησκευτική ταυτότητα, γλώσσα και ιστορία. Είναι ο ίδιος σε όλους τους ανθρώπους, όσον αφορά τα γενικά του χαρακτηριστικά, ουσιαστικό στοιχείο της ζωής, απαραίτητο δομικό υλικό κάθε ανθρώπου. Επομένως, η εκούσια προσφορά του με την αιμοδοσία, προϋποθέτει ευαισθησία, πνευματική καλλιέργεια, αγάπη που μεταβάλλει την συνύπαρξη των ανθρώπων σε αληθινή κοινωνία, συνεργασία, αλληλοβοήθεια, αλληλοκατανόηση.
Η προσέγγιση, γνωριμία και δημιουργική συνύπαρξη των λαών της οικουμένης, παραμένει στο πέρασμα των αιώνων όραμα και επιδίωξη. Όλα τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα, καταρτίζουν προγράμματα με σκοπό την αλληλεξάρτηση των κοινωνιών. Τα αποτελέσματα όλων αυτών των προσπαθειών παραμένουν απροσδιόριστα όσον αφορά την τελική τους έκβαση. Και η αιτία αυτής της απροσδιοριστίας και ανασφάλειας είναι η απουσία του ανθρώπου ως προσώπου, ως εικόνας Θεού. Αυτός ο παραγκωνισμένος άνθρωπος, χάριν του οποίου υποτίθεται ότι γίνονται όλα, θέλει την επικοινωνία με τον συνάνθρωπό του, την απλότητα, την αδελφοσύνη, μέσα από συγκεκριμένες μορφές κοινωνικής συμπεριφοράς, όπου η φιλία, η εντιμότητα, το φιλότιμο, η θυσία, η δικαιοσύνη, η φιλανθρωπία, οι αξίες, τα ιδανικά και η αληθινή πίστη για ένα καλύτερο μέλλον, θα του δίνουν ώθηση για να αγωνίζεται, να ελπίζει, να σχεδιάζει.
Η αιμοδοσία στον τομέα αυτό έρχεται να παίξει ένα τεράστιο ρόλο. Σπάει τα δεσμά του ατομισμού, ξυπνάει κοιμισμένες συνειδήσεις, ενεργοποιεί αδρανοποιημένους ανθρώπους, επιταχύνει τις διαδικασίες προσέγγισης των ανθρώπων, σηματοδοτεί μια νέα μορφή επικοινωνίας. Το αντίδοτο της αδιαφορίας, το φάρμακο της αναλγησίας, η θεραπεία της εγωκεντρικής συμπεριφοράς, το προσπέρασμα της αλαζονείας, θα παραμένει η θυσία, σε οποιοδήποτε πεδίο της καθημερινότητας. Και μεγαλύτερη θυσία, αντιστρόφως ανάλογη με την χρονική διάρκειά της, θα παραμένει η αιμοδοσία. Εάν με την προσφορά αίματος που διαρκεί περίπου δέκα λεπτά, σώζεται ένας άνθρωπος που κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του, τότε μία απλή μαθηματική πράξη θα μπορούσε να μας παρουσιάσει τα αξιοθαύμαστα αποτελέσματα των εκατομμυρίων αιμοδοτών του πλανήτη μας και την συμβολή τους στον αγώνα τους για την βοήθεια προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό μας. Όσο κι αν οι διεθνείς οργανισμοί σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο προσπαθούν να επιλύσουν τα διεθνή προβλήματα, προτάσσοντας τα οικονομικά και εθνικά συμφέροντα των ισχυρών του κόσμου, το μυστικό της επιτυχίας για μια νέα αληθινή κοινωνία αγάπης και ειρήνης μεταξύ των λαών θα βρίσκεται στην πρακτική εφαρμογή των κανόνων ανθρωπιάς.
Η αιμοδοσία, ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Διότι δεν χρειάζεται διεθνείς συνθήκες και διπλωματικές αποστολές, αλλά ισχυρές προσωπικότητες, ανιδιοτελείς χαρακτήρες, ανθρώπους που φλέγονται από αγάπη, οι οποίοι θα ανοίξουν νέους δρόμους στην επικοινωνία των λαών, στην αντιμετώπιση των παγκοσμίων προβλημάτων, στην χάραξη μιας νέας πορείας πάνω στον πλανήτη μας, με κύριο άξονα την αξιολόγηση του κάθε ανθρώπου ως μοναδικής σε αξία και τιμή προσωπικότητας στη παγκόσμια ιστορική σκηνή. Αυτό απέδειξε περίτρανα η έκκληση από τα μέσα ενημέρωσης, για την εξεύρεση συμβατού δότη για μεταμόσχευση μυελού οστών. Η αθρόα προσέλευση εθελοντών αιμοδοτών, εντοπίων και αλλοδαπών, υπήρξε το πιο περίφημο και ελπιδοφόρο μήνυμα, ότι η αγάπη δεν πέθανε, ούτε η ανθρωπιά. Υπάρχουν ως φλόγα, που περιμένουν την ευκαιρία να γίνουν πυρκαγιά που θα κατακάψουν κάθε στοιχείο αδιαφορίας και ευδαιμονισμού.
Το να προσφέρει κανείς αίμα σημαίνει ότι συμμετέχει ενεργά στην χορεία των ανθρώπων εκείνων, που έθεσαν ως έργο ζωής τους τη μάχη κατά του πόνου και της αρρώστιας. Ανήκει στους αγωνιστές της ζωής, που μεταβάλλουν την αιμοδοσία σε μια μεγαλειώδη συνάντηση με την ανθρωπιά μας. Το σύνθημα «δώστε αίμα από την καρδιά σας», γιατί η εθελοντική αιμοδοσία είναι παλμός ζωής, βρίσκει την πιο αληθινή εφαρμογή του στα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων. Το αίμα είναι πηγή ζωής. Πρόσκαιρης, αλλά και αθάνατης. Όταν δίνεται στον άνθρωπο δίδεται και η δυνατότητα παράτασης της πρόσκαιρης ζωής. Ταυτόχρονα όμως δίνεται πίστωση χρόνου στον αγώνα κατάκτησης της αιωνιότητας.
Το ενδιαφέρον, η γνώση και το συναίσθημα είναι τρία στοιχεία που πρέπει να συνυπάρξουν, αλλά και να συλλειτουργήσουν για να αποτελέσουν τους μοχλούς προώθησης του κάθε ανθρώπου προκειμένου να γίνει αιμοδότης. Η ουσία του εθελοντισμού σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η καταξίωση της πανανθρώπινης ενότητας που δεν γνωρίζει σύνορα και γλώσσα, αφού προωθεί την ιερή υπόθεση της παγκόσμιας αλληλεγγύης, δεδομένου ότι ο ανώνυμος αιμοδότης προσφέρει το αίμα του στον άγνωστο δέκτη. Η περιβόητη σήμερα «παγκοσμιοποίηση» ας θεμελιωθεί στης αγάπης το αίμα, που θα κυκλοφορήσει στο σώμα της παγκόσμιας κοινότητας για να ενώσει ανθρώπους, λαούς και εθνότητες, κι όχι στο κέρμα υλικού ή άλλου κακώς νοουμένου συμφέροντος, που θα οδηγήσει τον κόσμο στον ακόμη μεγαλύτερο κατακερματισμό και τη στείρα αντιπαλότητα, στοιχεία που οπωσδήποτε τον σπρώχνουν στη φθορά και στη δυστυχία.
Στην εποχή του αρρωστημένου ατομικισμού και της απελπιστικής αυτοαπομόνωσης του ανθρώπου, παρά την απαστράπτουσα κοινωνικότητά του, είναι απόλυτη ανάγκη να δουλέψουμε όλοι για την θεραπεία αυτής της κοινωνικής ειδικής παθολογίας. Ιδιαιτέρως οι νέοι άνθρωποι, οφείλουν να παλέψουν για να ξεπεράσει την κρίση της η ακοινώτητη παγκόσμια κοινωνία μας ή η κοινωνία των ακοινώνητων ανθρώπων του σήμερα. Να πιστέψουν και να διαδώσουν την αλήθεια ότι η αποχή από την εθελοντική αιμοδοσία αποτελεί ευθεία αντικοινωνική πράξη.
Κυρίες και κύριοι,
Το μεγάλο ζητούμενο για την σημερινή κοινωνία μας παραμένει το αίτημα της πνευματικής αναγέννησης του ανθρώπου, η νοηματοδότηση της ζωής του. Τότε μόνο μπορούμε να μιλάμε για καλλιέργεια συνειδήσεων και διαμόρφωση προσωπικοτήτων, που με την συνέπεια της ζωής τους ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα της κοινωνίας και το ζωοποιούν. Αυτό που λείπει από την εποχή μας είναι οι άνθρωποι που διαθέτουν χαρακτήρα, όραμα, αντοχή, ανυπόκριτη αγάπη, που στηρίζουν την αντίσταση στον εγωκεντρισμό, ατομισμό, εθνικό ή φυλετικό. Η αλαζονεία, η μανία της εξουσίας και η υποκρισία δεν αποτελούν χαρακτηριστικά μόνο των δυνατών και των μεγάλων κρατών, αλλά υφέρπουν και ζουν στις ψυχές όλων μας. Η αιμοδοσία, ως άσκηση αγάπης, ως ανιδιοτελής διακονία, ως θυσία και συμμετοχή, διασώζουν στο δικό τους βαθμό το ανθρώπινο ήθος και επηρεάζουν άμεσα τις ανθρώπινες σχέσεις σε τοπικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. Η αιμοδοσία, ως καρπός πίστεως, αγάπης, χαράς, ειρήνης, μακροθυμίας, πραότητας, εγκράτειας και αγαθοσύνης, θα είναι η υπέρβαση της ανθρώπινης επιθετικότητας και των κοινωνικών συγκρούσεων, η εναρμόνιση των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων και των λαών.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, απανταχού της γης, μέσα από την λατρεία Της, που αποτελεί και την πεμπτουσία Της, έχει ενώσει λαούς και έθνη, σε μια οικουμενική κοινωνία αγάπης, αδελφοσύνης, ενσωματώνοντάς τους στο αγιασμένο Σώμα του Θεανθρώπου Χριστού ως μέλη Του. Και αυτό το «επέτυχε», μεταβάλλοντας την διασπασμένη από την αμαρτία ανθρώπινη φύση, σε ολότητα, σε νέα ύπαρξη, μέσα από την Θεία Κοινωνία, την μετοχή του ανθρώπου στο ζωοποιό Αίμα του Χριστού, που είναι η διεθνής γλώσσα της όντως Ζωής και εσταυρωμένης Αγάπης.

πρωτοπρεσβύτερος Ματθαίος Χάλαρης

.

Για επικοινωνία μαζί μας :
Τηλέφωνο : +30-210-9712456
Φαξ : +30-210-9712456
Ταχυδρομική διεύθυνση : πλατεία Αγ. Δημητρίου, 173 43 – Αγ. Δημήτριος
Ηλεκτρονική διεύθυνση : inad.dad@dad.com