ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΕΡΓΟ

---

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΛΕΠΡΟΥ (Ματθ. η΄1-4)

Το ελπιδοφόρο μήνυμα του Χριστού έδινε στις ανθρώπινες ψυχές, φτερούγες χαράς και λυτρώσεως. Ακούγανε οι πολλοί ακροαταί τον Χριστό να μιλάει, δίχως να ξεχωρίζει τον φτωχό από τους πλούσιο, τον μορφωμένο από τον αγράμματο, τον υγιή από τον άρρωστο. Άνοιγε διάπλατα την πόρτα στο φως και στην ελπίδα για όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα δε για τους βασανισμένους. Αρχίζανε να καταλαβαίνουν όλοι τώρα πια, πόσο αξία είχαν ως δημιουργήματα Θεού, που προτήτερα δεν την λογάριαζαν καθόλου. Ο Ιησούς τους έλεγε ξεκάθαρα, πως στο χέρι τους ήταν να γίνουν αυτοί οι δυστυχισμένοι και περιφρονημένοι, μέτοχοι της ατέλειωτης χαράς του Παραδείσου. Και ο λόγος αυτός έμπαινε βαθιά στις πληγωμένες καρδιές τους γιατί ήταν λόγια αλήθειας, πόνου και αγάπης από το στόμα του σωτήρα Χριστού.
Προτού ανεβεί στο όρος, απ’ όπου εκφώνησε την βαρυσήμαντη εκείνη ομιλία Του, που ονομάστηκε “επί του όρους ομιλία”, πολλούς είχε θεραπεύσει για να τους προετοιμάσει να δεχθούν την διδασκαλία Του. Το ίδιο όμως έκανε και μετά, όταν κατέβηκε από το ανώνυμο εκείνο όρος της Γαλιλαίας. Πάλι θαυματουργεί για να επιβεβαιώσει τα όσα είπε και να αποδείξει ότι Αυτός είναι ο αληθινός Θεός, και όχι ένας απλός προφήτης. Θεραπεύει, όπως αναφέρουν οι τρεις συνοπτικοί ευαγγελιστές, ένα λεπρό:
“Όταν κατέβηκε ο Ιησούς από το όρος, τον ακολούθησε κόσμος πολύς. ΄Ενας λεπρός τον πλησίασε, τον προσκύνησε και του είπε: “Κύριε, αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις από τη λέπρα”. Ο Ιησούς άπλωσε το χέρι, τον άγγιξε και του είπε: “Θέλω να καθαριστείς από τη λέπρα”. Κι αμέσως καθαρίστηκε από τη λέπρα του. Του λέει τότε ο Ιησούς: “Πρόσεξε, μην το πεις σε κανένα. Για να τους αποδείξεις όμως ότι θεραπεύτηκες, πήγαινε να δείξεις τον εαυτό σου στον ιερέα, και πρόσφερε το δώρο που έχει καθορίσει ο Μωϋσής”. (Ματθ. η΄1-4, βλέπε και Μαρκ. α΄40-45, Λουκ. ε΄12-16)
Ο Κύριός μας είναι ο πνευματικός μαγνήτης, που ελκύει κοντά του κάθε καλοπροαίρετη ψυχή, που διψάει για σωτηρία. Το κατέβασμά Του από το όρος, θα έγινε ασφαλώς από κάποιο μονοπάτι. Σ’ αυτό το πέρασμα του Χριστού, απομακρυσμένος από τον κόσμο, λόγω της μεταδοτικής αρρώστιας του, τον περίμενε υπομονετικά ένας λεπρός. Η ασθένεια της λέπρας είναι φοβερή. Στην αρχή κατατρώγει τις ανθρώπινες σάρκες και δημιουργεί πληγές που εκκρίουν ακάθαρτο και δύσοσμο υγρό. Φθείρει τα μέλη του σώματος και καταστρέφει και τα οστά, έτσι ώστε ο άρρωστος να μεταβάλλεται σε ζωντανό νεκρό. Από κοινωνικής πλευράς, η αρρώστια αυτή προκαλούσε απέχθεια γιατί ήταν αθεράπευτη και μεταδοτική. Γι’ αυτό και ο λεπρός, αποχωριζόταν από την οικογένειά του και από κάθε υγιή άνθρωπο και έμενε μόνος του στις ερημιές, έξω από τις κατοικημένες περιοχές. Ο λεπρός την εποχή εκείνη, εθεωρείτο μολυσμένος και καταραμένος από τον Θεό. Εξ αιτίας όλων αυτών των ιδιοτήτων της αρρώστιας αυτής, η λέπρα στην Αγία Γραφή είναι το κατ’ εξοχήν σύμβολο της αμαρτίας. Διότι και η αμαρτία είναι ανίατη ψυχική ασθένεια από ανθρώπινα μέσα. Δημιουργεί ψυχικούς πόνους και δυσωδία, ακαθαρσία και μολυσμό στον αμετανόητο άνθρωπο τον οποίο και αποχωρίζει από τον Θεό και από κάθε ενάρετο και πνευματικό άνθρωπο.
Ο λεπρός δεν αμφιβάλλει για την θεραπευτική δύναμη του Κυρίου. Ανήκε στους ανθρώπους εκείνους, που εξωτερικά μεν λόγω της αρρώστιας τους είναι άσχημοι και μολυσμένοι, εσωτερικά όμως είναι εξωραϊσμένοι και υγιείς. Τα λόγια του άλλωστε, αποδεικνύουν τη μεγάλη του πίστη. Διότι και “Κύριο” τον ονόμασε τον Χριστό και βαθύ σεβασμό εκδηλώνει στο πρόσωπό Του με την προσκύνηση και τέλος, εξαρτά από τη θέλησή Του την θαυματουργική θεραπεία του. Γι’ αυτό και ανακράζει, “εάν θέλεις” και όχι εάν δύνασαι. Επίσης, η σύνεση και η διάκριση του λεπρού είναι σπουδαία. Δεν διέκοψε τον Κύριο όταν δίδασκε, αλλά περίμενε την κατάλληλη ώρα για να Τον πλησιάσει. Είναι απόλυτα βέβαιος, ότι εάν θέλει θα τον κάνει καλά, δίχως να το ζητήσει από το Θεό-πατέρα Του. Δεν το απαιτεί, αλλά το θέλημά του ο λεπρός το αφήνει στη διάθεση του Ιησού, Τον οποίο πιστεύει ως αληθινό Θεό που έχει όλη την εξουσία να κάνει αυτό το έργο. Αυτό μας διδάσκει ότι και εμείς, όποτε του ζητάμε κάτι, να λέμε πρώτα, εάν αυτό που θέλουμε είναι και δικό Του θέλημα, τότε ας γίνει. Διότι πολλά απ’ όσα ζητάμε από τον Θεό, είναι ασύμφορα για την σωτηρία μας. Και όταν ο Θεός δεν απαντάει στις προσευχές μας όπως εμείς θέλουμε, αυτό σημαίνει ότι ή δεν είχε πίστη η προσευχή μας ή ότι ο Θεός θέλει να μας προφυλάξει από ένα κίνδυνο ψυχικό, που κρυβόταν στη πραγματοποίηση του αιτήματός μας.
Ο Χριστός μας, βλέποντας με τα θεϊκά μάτια Του, την πίστη του λεπρού, με λόγια σταθερά, γεμάτα θεία απόφαση είπε: “Θέλω καθαρίσθητι”. Και τότε, ο παντοδύναμος λόγος Του έφερε το αγαθό αποτέλεσμα. Έτσι αποδεικνύει την αλήθεια ότι είναι αληθινός Θεός, απέναντι σε όσους το αμφισβητούσαν. Η λέξη “θέλω”, φανέρωνε ότι η θέληση του Χριστού και η προθυμία Του να τον θεραπεύσει ταυτίζεται με την επιθυμία του αρρώστου ανθρώπου. Πίσω από την λέξη “θέλω”, κρύβεται η άπειρη αγάπη του Χριστού και η φιλανθρωπία Του για την θεραπεία του ανθρωπίνου γένους από την αμαρτία και τον θάνατο: είναι το κλειδί της ενανθρωπήσεώς Του που κατέληξε στην σταυρική Του θυσία.
Την επιθυμία Του για θεραπεία του λεπρού ο Χριστός, την εξωτερικεύει και με μια χειρονομία: “και την χείρας εκτείνας ήψατο αυτού”. Αν και ο ασθενής, ήταν γεμάτος από την μεταδοτική αυτή νόσο, ο Κύριός μας δεν διστάζει να τον πιάσει με το χέρι Του, χωρίς να αηδιάσει. Κανένας μολυσμός, σωματικός και κυρίως ψυχικός, από την αμαρτία, δεν είναι τόσο μεγάλος, ώστε να κάνει τον Χριστό να οπισθοχωρήσει από την επαφή Του με κάποιο αμαρτωλό, που θέλει να θεραπευτεί η πληγή του.
Γιατί, αφού μπορούσε μόνο με το “θέλω”, μ’ ένα λόγο δηλαδή, να τον καθαρίσει, τον έπιασε και με το χέρι; Για να δείξει, ότι είναι ανώτερος από τους φυσικούς νόμους και ότι αυτόν, όχι μόνο δεν τον κολλάει η μεταδοτική νόσος της λέπρας, αλλά την καθαρίζει. Δεν γίνεται το χέρι Του από την λέπρα ακάθαρτο, αλλά το λεπρό σώμα από το άγιο χέρι γίνεται καθαρό. Με τον ίδιο τρόπο ο Χριστός, μας θεραπεύει από την ψυχική λέπρα της αμαρτίας, όταν καταδέχεται όχι απλώς να μας ακουμπήσει με το χέρι Του, αλλά ολόκληρος να μπει μέσα μας και να γίνει ένα μαζί μας, με το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.
Τελειώνοντας τη θεραπεία ο Κύριος, λέγει στον πρώην λεπρό τρεις εντολές: α) “Όρα μηδενί είπης”. Του λέγει να μη το πει σε κανένα, για να μας διδάξει την ταπεινοφροσύνη και την αποφυγή των τιμών και των επαίνων από μέρους των ανθρώπων. β) “Αλλά ύπαγε σεαυτόν δείξον τω ιερεί”. Δηλαδή, πήγαινε να εκτελέσεις το καθήκον που επιβάλλει ο νόμος στους καθαριζομένους λεπρούς. (Λευιτ. ιδ΄2) Η εντολή αυτή είναι και συμβολική. Όπως ο λεπρός, έτσι και ο αμαρτωλός που θεραπεύτηκε με τη μετάνοιά του, πρέπει να πάει στους ιερείς της Εκκλησίας μας και με το μυστήριο της εξομολογήσεως να πάρει την οριστική άφεση των αμαρτιών του. γ) “Προσένεγκε το δώρον ο προσέταξε Μωσής, εις μαρτύριον αυτοίς”. Δηλαδή, πρόσφερε το δώρο, που διέταξε ο Μωϋσής (Λευιτ. ιδ΄10), ως απόδειξη ευγνωμοσύνης προς το Θεό και υπακοής ακόμα και του Κυρίου μας στο νόμο. Με αυτό τον τρόπο οι πρώην λεπροί έπαιρναν από τους ιερείς ένα είδος πιστοποιητικού “ελευθεροκοινωνίας” για να επικοινωνούν ελεύθερα με τους υπολοίπους ανθρώπους.
Η θεραπεία του λεπρού είναι τύπος και προεικόνιση της θεραπείας του ανθρωπίνου γένους από την ψυχική λέπρα της αμαρτίας, με την μόνιμη παρουσία του Χριστού μέσα μας δια των μυστηρίων της Εκκλησίας μας, της εξομολογήσεως και της Θείας Κοινωνίας.

Για επικοινωνία μαζί μας :
Τηλέφωνο : +30-210-9712456
Φαξ : +30-210-9712456
Ταχυδρομική διεύθυνση : πλατεία Αγ. Δημητρίου, 173 43 – Αγ. Δημήτριος
Ηλεκτρονική διεύθυνση : inad.dad@dad.com